W związku z realizacją projektu Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa 18 stycznia 2017 r . pani Jolanta Kubrak konsultant CEN w Suwałkach przeprowadziła zajęcia z uczniami naszej szkoły.
Uczniom z klas 0 -III przedstawiała Magiczny Teatrzyk Kamishibai. Jest to teatr obrazkowy, zwany także teatrem ilustracji. To technika opowiadania wywodząca się z Japonii. Wykorzystuje się w nim kartonowe plansze z obrazkami
i tekstem oraz drewnianą kartonową skrzynkę na wzór parawanu z teatrzyków marionetkowych w której przedstawiane są kolejne fragmenty historii, bajki. Ta forma opowiadania powstała w japońskich świątyniach buddyjskich. Mnisi używali jej przy snuciu opowieści. W późniejszych czasach handlowcy-gawędziarze używali kamishibai, by zachęcić dzieci do zakupu słodyczy. Jeździli oni rowerami od wioski do wioski, wożąc ze sobą mały drewniany teatr. Pani Jolanta przedstawiła uczniom następujące książki: Szukając Marudka, Groszek, Legenda o skarbniku. Kamishibai jest doskonałym narzędziem ułatwiającym naukę czytania
i opowiadania, najmłodszym może pomóc w nauce alfabetu, czy składaniu sylab
w wyrazy Mini spektakle teatralne zabierają uczestników w podróż do magicznej krainy teatru i literatury jednocześnie, rozwijają wyobraźnię, bawią i uczą. Stanowią doskonałą pomoc dydaktyczną i są świetną formą zabawy.
Z uczniami klas IV-VI p. J. Kubrak rozmawiała o książkach, które przeczytali i o tym, jakie książki ich interesują, czego mogą się z nich nauczyć, czego dowiedzieć itp. Poleciła ich uwadze następujące książki, mówiąc trochę o ich autorach, tematyce i korzyściach, które mogą mieć z ich lektury:
Marcin Szczygielski, Czarny młyn,
Paweł Beręsewicz, Czy wojna jest dla dziewczyn?,
Paweł Beręsewicz, Na przykład Małgośka,
Monika Kowaleczko-Szumowska, Galop ʻ44,
Renata Piątkowska, Która to Malala?,
Agnieszka Stelmaszyk, seria Kroniki Archeo,
David Walliams, Babcia rabuś,
Agnieszka Frączek, Rany Julek (książka o dzieciństwie Juliana Tuwima).
Następnie rozmawiała z uczniami o różnych powiedzeniach funkcjonujących
w języku polskim, ich znaczeniu dosłownym i przenośnym, przeczytała kilka historyjek z książki Grzegorza Kasdepke Co to znaczy… czyli 101 zabawnych historyjek, które pozwolą zrozumieć znaczenie niektórych powiedzeń. Podzieliła uczniów na grupy. Każda grupa wylosowała dwa powiedzenia, przygotowała scenki pantomimiczne prezentujące sens tych powiedzeń, a reszta uczniów miała za zadanie odgadnąć, jakie powiedzenie zostało w danej scence przedstawione.
Pani Jolanta chciała na tych zajęciach przypomnieć uczniom, że książki nie tylko umożliwiają zdobywanie wiedzy "szkolnej", ale także pozwalają poznać inne kraje, historię, biografie ciekawych ludzi, mówią o sytuacji ich rówieśników w innych krajach, uczą budowania relacji z koleżankami, kolegami, ale też innymi osobami, np. z babcią, ukazują niezwykłe przygody rówieśników i ich zachowania w różnych sytuacjach. Podkreśliła, że kto dużo czyta, staje się "bogatszym", ciekawszym
i mądrzejszym człowiekiem, czyli posługuje się bogatszym językiem, tzn. ciekawie
i poprawnie mówi, pisze dobre i wartościowe prace, a także potrafi prowadzić interesujące rozmowy i odpowiednio zachować się w różnych sytuacjach.
Dzieci zostały zaproszone do wypożyczania książek w szkolnej bibliotece.
Na koniec pan dyrektor podziękował pani Jolancie Kubrak za przeprowadzenie ciekawych zajęć z naszymi dziećmi.